KONRAD KUCZ – DOM ARTYSTY PLASTYKA – OW ZPAP – 13-30.11.2014

KONRAD KUCZ | grafiki
13 – 30.11.2014 | DAP1
DOM ARTYSTY PLASTYKA | MAZOWIECKA 11A | WARSZAWA
wernisaż: 13.11.2014r., godz.18:00

Konrad Kucz, ur. w 1966 r.

Studia na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP w pracowni prof. Władysława Winieckiego w latach 1986-1991. Specjalizuje się w grafice warsztatowej (akwaforta, akwatinta), łączy również techniki druku ręcznego z techniką komputerową.
Brał udział w zbiorowej wystawie „L’art Polonais Contemporain” w Clermont-Ferrand we Francji, w Triennale Sztuki SACRUM (Częstochowa 2004), gdzie zdobył wyróżnienie za prace „Angelus” i „Cosmosis”, wystawiał w Galerii MAŁEJ w Nowym Sączu w 2000, w Bielskiej Galerii BWA w 2002 oraz w Galerii ARKA w Warszawie w 2005. Jest także autorem okładek płytowych.

Grafik i kompozytor spod znaku minimal ambientu. Autor okładek płytowych, a także oprawy muzycznej czołówek programów telewizyjnych, filmów dokumentalnych i sztuk teatralnych. Znany z zespołu Futro. Założyciel industrialnej grupy Nemezis. Na swoim koncie ma współpracę między innymi z Gabą Kulką,Justyną Steczkowską, Noviką oraz Karoliną Kozak.

Urodził się w 1966 roku. Absolwent Wydziału Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego specjalnością jest grafika warsztatowa – akwaforta (tak zwana grafika wklęsła) oraz zbliżona do niej akwatinta (rodzaj druku wklęsłego), a także druk ręczny wspomagany techniką komputerową.

Zadebiutował w 1988 roku w warszawskim klubie PARK. Potem współtworzył (razem z Wojciechem Applem), duet Shlafrock, grający collage sampli z polskiego big beatu, tak zwane elektro-retro. Do wydania płyty jednak nie doszło, gdyż nie zgodzili się na to wykonawcy oryginalnych fragmentów utworów.

W 1993 roku ukazały się dwie pierwsze solowe płyty artysty –„Sny Polskie” i „Vita Contemplativa” (Życie w kontemplacji”). Dwa lata później swoją premierę miała „Vita Contemplativa – mirabilia”. W 1996 roku do sklepów trafiła „Suita tatrzańska”, inspirowana twórczością wielkich polskich kompozytorów – między innymi Karola Szymanowskiego i Henryka Mikołaja Góreckiego. Całość wygenerowana została za pomocą samplerów oraz syntezatorów. Pozostając w klimacie, w 1997 roku fani otrzymali kolejny krążek artysty – „Echa gór”. Dwa lata później wydany został longplay „Cosmo”, utrzymany w stylistyce electro, a także dwie pozycje ambientowe – „Babie lato” i „Bezkresne łąki”.

Zbiegło się to w czasie z powstaniem Futra, jednego z pierwszych klubowych zespołów na polskiej scenie muzycznej. Tymczasem, w 2000 roku ukazało się wydawnictwo „Live”, na którym umieszczono przegląd dotychczasowej działalności koncertowej artysty. Rok później Futro wydało swój debiutancki longplay. Nie zwalniając tempa, w 2002 roku Kucz zaprezentował swój kolejny album studyjny – „Waltornium”.

Rok 2003 był dla artysty wyjątkowo pracowity. Po pierwsze, wyprodukował i w części skomponował materiał na longplay „Served by MyHouse” projektu WAXFOOD, a po drugie – na rynku ukazały się jego trzy ambientowe płyty – „Venta”, „Wrzosowiska” (będące przykładem ambientu orkiestrowego) oraz „Soporus” (z gościnnym udziałem Wojciecha Appla)

W 2004 roku pojawił się gościnnie na płycie Noviki, znanej z grupy Futro. Równocześnie ukazał się dwupłytowy album Kucza – „Nagrania bardzo archiwalne 1989–2004”, podsumowujący dwadzieścia pięć lat jego pracy artystycznej.

Rok później, wspólnie z Applem, napisał muzykę na debiutancki album Małgorzaty Kożuchowskiej – „Kożuchowska śpiewa z Futrem”. W 2007 roku skomponował dwie piosenki („Choć wieje, pada, grzmi” oraz „”Babie Lato”) na płytę Justyny Steczkowskiej „Daj mi chwilę”, a także, razem z Karoliną Kozak, wydał wspólny album „Lobster”. Ponadto, jako współkompozytor, uczestniczył w powstawaniu materiału na longplay „Inbetween” polskiej formacji Nemezis. Dodatkowo, w sklepach ukazały się jego – „Tubephonium” i „Raw material”, zawierający materiał nawiązujący do stylistyki Kraftwerku oraz elektroniki przełomu lat 70. i 80. Rok później swoją premierę miały albumy – „railroad paths” i „Vita Contemplativa – litania”.

W 2009 roku nawiązał współpracę z Gabą Kulką, czego bezpośrednim efektem było wydanie wspólnej płyty „Sleepwalk”. Dodatkowo, ukazały się także trzy ambientowe płyty artysty – „Tatra” oraz sygnowane jako „private edition” – „Music From The Distance 1” i „Music From The Distance 2”.

Wśród swoich muzycznych fascynacji wymienia rocka, club, industrial, trans folk i chorały gregoriańskie. Uwielbia współczesną awangardę klasyczną. Podczas swoich występów używa elementów plastycznych (wideo, slajdy, scenografie) do zbudowania koncertowej scenografii. Wśród swoich idoli wymienia Kraftwerk,Vangelisa, Avro Part, Tangerine Dream, The Residents, ale największym wzorem pozostaje dla niego bezsprzecznie Brian Eno.

Jacek Yerka, Rafał Olbiński, Tomasz Alen Kopera, Jarosław Kukowski, Joanna Sierko-Filipowska, Karol Bąk, Janusz Lewandowski, Marcin Kołpanowicz, Ewa Pello, Krzysztof Wiśniewski, Edward Szutter

Tagi: KONRAD KUCZ,