Ewa Minge (Eva Minge)

Ewa Minge z domu Butkiewicz (ur. 23 maja 1967 w Szczecinku) – polska projektantka mody, malarka, rzeźbiarka, designerka i osobowość medialna. Od ponad 20 lat jej marka – Eva Minge – obecna jest na najważniejszych wybiegach i najbardziej prestiżowych imprezach modowych. Kolekcje projektantki prezentowane były między innymi w Paryżu, Mediolanie, Rzymie, Moskwie, Cannes, Montrealu, Barcelonie, Wiedniu, Berlinie, Kijowie czy Dubaju – zawsze zbierając bardzo pozytywne recenzje, również za autorską oprawę artystyczną. W 2013 roku Ewa Minge odebrała dwie nagrody „International Star Diamond Award” przyznawane przez The American Academy of Hospitality Sciences. Zarówno modowe kreacje, jak i inne elementy sztuki użytkowej projektowane przez Minge zdobywają uznanie na całym świecie. Również tworzone obrazy i rzeźby są odzwierciedleniem jej unikatowego stylu.





Eva Minge to artystka, która przez ponad 30 lat udowadnia, że piękno nie zna granic i włada uniwersalnym językiem – językiem sztuki. Ponad 30 lat temu, w 1989 roku, kiedy rozpoczynała swoją karierę upadał mur Berliński – nikt wtedy nie sądził, że mała miejscowość Pszczew stanie się miejscem, w którym powstanie jedna z najbardziej rozpoznawalnych na świecie marek modowych z Europy Wschodniej. Niewiele ponad 10 lat później, włoski dziennik „La Republika” nazwał artystkę z Polski „Największym odkryciem modowym zza żelaznej kurtyny”. W światowej modzie Eva Minge sięgnęła po najwyższe laury. Od ponad 20 lat, jej marka Eva Minge obecna jest na najważniejszych wybiegach i najbardziej prestiżowych imprezach modowych z całego świata. Kolekcje projektantki prezentowane były między innymi w Paryżu, Mediolanie, Rzymie, Moskwie, Cannes, Montrealu, Barcelonie, Wiedniu, Berlinie, Kijowie czy Dubaju – zawsze zbierając bardzo pozytywne recenzje, nie tylko za swoje kolekcje, ale również za najwyższej próby oprawę artystyczną im towarzyszącą. Najważniejsze tytuły międzynarodowej prasy modowej takie jak: “Vogue”, “Harper’s Bazar”, “Elle”, “Glamour”, “Cosmopolitan”, “Collezioni” czy “Marie Clare” od lat stawiają kolekcję Polki obok największych domów mody na świecie. O projektantce i jej działalności pisały również najważniejsze dzienniki opiniotwórcze. “New York Times” szeroko opisał debiut Evy Minge podczas New York Fashion Week gdzie zaprezentowała kolekcje inspirowaną ruchem “Solidarność”, brytyjski “The Telegraph” umieścił suknię z kolekcji Eva Minge Couture jako jedną z 10 kreacji dla których warto umrzeć. W 2004 roku włoskie media na głównych stronach gazet komentowały otrzymanie przez Polkę medalu imiennego od premiera Rzymu za zasługi dla wiecznego miasta i przyznanie jej przez włoską izbę mody “Alta Moda” międzynarodowego tytułu “Next Couture” – wyznaczającej trendy w światowej modzie. Eva Minge jest laureatką niezliczonej ilości nagród, wielokrotnie nagradzana tytułem osobowości roku, luksusowej marki roku czy osobowości roku mediów, jest również w posiadaniu złotych medali targów w Moskwie i Kijowie. W 2013 roku artystka odebrała dwie nagrody International Star Diamond Award przyznawane przez The American Academy of Hospitality Sciences. Po pokazie Eva Minge odebrała z rąk prezesa The American Academy of Hospitality Sciences (AAHS) Josepha Cinque prestiżową nagrodę International Star Diamond Award w kategorii “The Next Couture”. Organizacja, której Ambasadorem Nadzwyczajnym jest były prezydent USA – Donald Trump, uhonorowała Evę Minge także za wyjątkowe osiągnięcia w projektowaniu sztuki użytkowej i dóbr luksusowych. Po raz pierwszy w historii przyznano dwie nagrody jednej osobie. The American Academy of Hospitality Sciences jest obecnie jedyną na świecie organizacją, która wyróżnia najlepsze firmy na rynku dóbr luksusowych, a nagroda International Star Diamond Award jest jedyną przyznawaną za doskonałą jakość usług na światowym poziomie. Zarówno modowe kreacje jak i inne elementy sztuki użytkowej, projektowane przez Evę Minge zdobywają uznanie i serca klientów na całym świecie. Jej kreacje wybierały między innymi: Paris Hilton, Ivana Trump, Kelly Rowland, Cheryl Cole, LaToya Jackson, Hofit Golan, Tiffany Hines, Sophie Monk czy Adriana Sklenaříková Karembeu. Oprócz działalności modowej Eva od lat zajmuje się z powodzeniem architekturą, wzornictwem przemysłowym, rzeźbą oraz malarstwem – tworzy współpracując z czołowymi producentami i twórcami z całego świata. Wśród osobowości ze świata sztuki i mediów z którymi artystka miała okazje współpracować znajdują się między innymi John Malkovich, Josh Hartnett, Berenice Marlohe, Andrzej Pągowski czy Lech Majewski – z którym to współpracowała przy jego najnowszym filmie „Dolina Bogów”. W 2015 roku w sprzedaży ukazała się autobiografia projektantki “Życie to bajka”, która z miejsca stała się bestsellerem. Artystka przez lata związana z rynkiem włoskim, dzieląca życie między polską prowincje i Mediolan, została uhonorowana w 2020 roku, przez władze Mediolanu w wydanej przez Miasto Mediolan książce „I TALENTI DELLE DONNE” – poświęconej bohaterkom dawnego i obecnego Mediolanu. Jej ostatni pokaz, w ramach prestiżowego tygodnia mody Haute Couture w Paryżu odbył się w kultowej XIX wiecznej sali Imperialnej hotelu Westin, jak zawsze ściągnął tłumy światowych mediów, arystokracji i gwiazd światowego formatu. Wyjątkowa oprawa kolekcji oraz sam jej niezwykle eteryczny i wyjątkowy charakter zostały przyjęte ogromnym aplauzem. Niespodzianką dla wszystkich były solistki Baletu Francuskiego, które rozpoczęły pokaz oraz towarzyszyły modelkom do końca tworząc unikatową oprawę artystyczną, do jakich przyzwyczaiła wszystkich artystka. Eva Minge pochodzi z artystycznej rodziny, sztuka była obecna w jej życiu od urodzenia – przez dekady, artystka malowała swoją wyobraźnią nie tylko po światowych wybiegach, ale i płótnach.

Obok obrazów Ewy Minge nie można przejść obojętnie. Ich siła wyrazu powoduje, że musimy się zatrzymać. W jej pracach oprócz magii, ekspresji i siły jest też wiele symboliki. Ich tajemniczość oczarowuje, ale i nurtuje. Geneza powstania, co artysta ma na myśli, dlaczego ubiera postacie w taką właśnie formę. Zatrzymajmy się przy pierwszym obrazie i spróbujmy go odczarować. Może wbrew woli artystki, ale trudno, nie mogę się powstrzymać. Jest historia i warto ją opowiedzieć. Zdjęty ze ściany w sypialni, czyli osobisty. Na pierwszy rzut oka widać, że obraz przedstawia Chrystusa ukrzyżowanego. Nie malowany dosłownie, nie w stonowanych zwyczajowo kolorach, nie jako ikona w europejskim jej znaczeniu. Artystka zaczerpnęła z poetyki latynoamerykańskiej. Z folkloru, który epatuje kolorem, uproszczoną formą piktogramów malarskich, do innego spojrzenia na świat, łączącego chrześcijaństwo z magią. Tak jak Dwurnik czerpał z Nikifora, jak Picasso z rzeźby afrykańskiej, jak Wyspiański z rycin japońskich, tak Minge eksploruje terytoriom sztuki wciąż dla Europejczyka nowe. Darzy widza magią koloru, ale i symboliką. I tu zbliżamy się do naszego kręgu kulturowego. Obraz dominują dwa kolory według wskazówek świętej Faustyny – jasnoniebieski i czerwony. Ten pierwszy symbolizuje wodę usprawiedliwiającą duszę, czerwony zaś to krew, która jest dusz życiem. Te dwa promienie miały wytrysnąć z przebitego na krzyżu boku Jezusa. Warto też zwrócić uwagę na sposób namalowania ciała Chrystusa. Nie jest przedstawieniem dosłownym. Nie jest pięknym adonisem na drewnianym krzyżu. To postać zdeformowana bólem niczym na obrazie Matthiasa Grünewalda z XVI w, o którym historycy sztuki rozpisują się do dzisiaj. Ile pięknych, wystylizowanych, ubranych w piękne szaty dzieł przeszło bez echa, a ten zostaje w pamięci, odarty z dosłowności i ulotnego piękna. Tematem stał się ból oraz ofiara. To więcej niż moda, estetyczne poszukiwania, czy techniczne triki. Prawda to piękno w ponadczasowym znaczeniu. Obrazy Ewy to fizyczna jego emanacja, która pozostaje na płótnie jako jego refleks. Odblask Tajemnicy.

Jarosław Kukowski

.

Delikatność.
Malarstwo Ewy Minge jest dla współczesnego odbiorcy zarówno zaskoczeniem jak i podróżą w czasie oraz poezją ,zamkniętą w splocie płótna.
Dekoracyjność i eteryczność postaci kobiecych , którymi artystka zdaje się być zafascynowana, ulotna atmosfera ,sprawiają, że odbiorca jej sztuki pozostaje w stanie ciągłego nienasycenia .
Będąc mimowolnym obserwatorem gry świateł i otoczonych złotą poświatą, barw tego widz zanurza się w świecie pełnym melancholii.
Wypatruje puenty ,zakończenia ruchu ręki, rozpoczętego przez tancerkę w sukni, wydobytej z faktury płótna gęsto położoną, złotą farbą. Tymczasem Księżyc, planety i inne ciała niebieskie, wirują i przemieszczają się w odwiecznym cyklu pośród palety barw, inspirowanych klimatem Południa: nasyconej czerwieni, złota i błękitu.
Początkowo dostrzegając w pracach Ewy Minge subtelny manifest kobiecości, a następnie zagłębiając się w zróżnicowaną fakturę obrazów , odnajdujemy w plątaninie linii i uderzeń pędzla, inspiracje sztuką dawnych symbolistów : paryskiego prekursora surrealizmu : Odilona Redona, rysującego pastelami tajemniczą Druidkę, spowitą w złote szaty oraz Williama Blake’a – angielskiego mistyka, poszukującego Sacrum poprzez ucieczkę w malarstwo i literaturę.
Artystka umieszcza swoje prace pomiędzy metaforą człowieczeństwa ,a metaforą Stworzenia, posługując się sugestywnym wydobyciem postaci ludzkiej z czeluści ciemnego tła i nadaniem jej nowego kształtu. Operuje wibrującymi ,nasyconymi barwami aby zaintrygować i przyciągnąć widza , wzbudzić jego ciekawość. Wydobywa z cienia dawne symbole i nadaje im kolejne znaczenia ,tworząc nowoczesne ,pełne ekspresji ujęcie ludzkiego ciała.
Kobieta w centrum prac Minge, niczym Urizen- Stwórca na słynnej akwaforcie Blake’a , kreuje nowy mit o stworzeniu świata: wysublimowanego i pełnego delikatności. Tutaj każdy gest niesie obietnicę, każde skinienie dłoni jest nadaniem nowego znaczenia.
Pozostając na subtelniej granicy pomiędzy symbolizmem, a surrealizmem, Ewa Minge tworzy obrazy ze snu ,z opowieści o losie człowieka, pełnym metafor. Zapewnia nas, że każda ludzka walka z materią ,przeznaczeniem, a nawet ze słabościami, rodzi piękno.

Joanna Kalinowska historyk sztuki