Janusz Lewandowski, „Chłopiec w drzewie”, olej na płycie, 86×118 cm, 2012,

„W dziełach Janusza Lewandowskiego anegdotyczna tkanka obrazu łączy się w sposób naturalny z malarską, lub ściślej – materializuje się z niej tak, jak to sobie zamarzył Delacroix mówiąc – nie maluje się rzeczy, lecz pozór rzeczy. Jej, ileż bogatszą od materii i zewnętrznego wyglądu istotę, jej ukryte treści, które sprowokowały filozofa dla odmiany, Nietschego, do sformułowania kapitalnej prawdy warunkiem wielkiej sztuki jest postrzeganie świata w symbolach. Dla Janusza Lewandowskiego wszystko, nawet poryw wiatru, nawet struktura pejzażu jest symbolem. Zaś symbol jest tajemnicą.”

Jerzy Madeyski