Malarstwo Joanny Sierko-Filipowskiej to w dużej mierze malarstwo postmodernistyczne. Artystka ta znajduje szczególne upodobanie do skłaniania się ku rozmaitym stylom, w wykorzystywaniu cytatów, w posługiwaniu się pastiszem, w stosowaniu gry znaczeniowej.
Te obrazy, mają na celu dawać do myślenia ale i cieszyć oko Widza i bawić. Sama artystka bawi się swoją sztuką, a pogodnym wydźwiękiem pragnie wprowdzać w lepszy nastrój również Widza.
Jej malarstwo świetnie operuje plamą, kolorem oraz światłem. Te romantyczne obrazy wprowadzają widza w bajkowy świat, w który artystka często wplata autoportrety.
W twórczości Joanny Sierko- Filipowskiej możemy znaleźć nawiązania do modernizmu polskiego. W jej pracach odbiorca może dostrzec inspiracje czerpaną z prac takich artystów jak Jacek Malczewski, Józef Mehoffer czy Vlastimilem Hoffman. W jej dziełach zauważalna jest lekkość i swoista płynność w zmianie estetyki. Dzieła zdają się nadawać nowe znaczenia przedmiotom, co jest charakterystyczne dla sztuki postmodernizmu. W pracach tych widoczna jest zabawa sztuką oraz humor, jednakże poza tym ukryte są również głębsze przemyślenia. Obrazy te wydają się być bardzo osobistym przekazem artystki. Wizje te są łagodne, szczere i operują plastyczną metaforą. Artystka nadaje światu marzeń i wyobraźni materialności z nutką lirycznego poczucia humoru i ironii.