W pracach Sętowskiego, fantastycznym postaciom towarzyszą zazwyczaj niezwykłe rekwizyty, z których duża część wygląda, jak elementy scenografii lub przedmioty użyte podczas teatralnego spektaklu. W powietrzu więc, zawieszone sąożywione maski, bogato zdobione kostiumy, które są równocześnie misternymi konstrukcjami architektonicznymi, nie imającymi się praw ziemskiej fizyki,oraz dekoracyjnie powyginane księżyce – każdy z innym grymasem twarzy. Inną grupę obiektów stanowią przedmioty kojarzone z onirycznymi wizjami. Są one zazwyczaj zniekształcone. Ich nagromadzenie i nietypowe zestawienia sprawiają, że przed oczami Widza powoli roztacza się niezwykła, surrealistyczna wizja. Oglądając jego prace nie można się oprzec wrażeniu, że autor z jednej strony chce, poprzez wprowadzenie wielobarwnych szachownic, długich, krętych schodów, zarysów wieżyczek niknących we mgle oraz tarcz zegarowych, nadajć dziełom tajemniczości, a zarazem zaniepokoić widza skojarzeniami z przemijaniem.