Delikatność.
Malarstwo Ewy Minge jest dla współczesnego odbiorcy zarówno zaskoczeniem jak i podróżą w czasie oraz poezją ,zamkniętą w splocie płótna.
Dekoracyjność i eteryczność postaci kobiecych , którymi artystka zdaje się być zafascynowana, ulotna atmosfera ,sprawiają, że odbiorca jej sztuki pozostaje w stanie ciągłego nienasycenia .
Będąc mimowolnym obserwatorem gry świateł i otoczonych złotą poświatą, barw tego widz zanurza się w świecie pełnym melancholii.
Wypatruje puenty ,zakończenia ruchu ręki, rozpoczętego przez tancerkę w sukni, wydobytej z faktury płótna gęsto położoną, złotą farbą. Tymczasem Księżyc, planety i inne ciała niebieskie, wirują i przemieszczają się w odwiecznym cyklu pośród palety barw, inspirowanych klimatem Południa: nasyconej czerwieni, złota i błękitu.
Początkowo dostrzegając w pracach Ewy Minge subtelny manifest kobiecości, a następnie zagłębiając się w zróżnicowaną fakturę obrazów , odnajdujemy w plątaninie linii i uderzeń pędzla, inspiracje sztuką dawnych symbolistów : paryskiego prekursora surrealizmu : Odilona Redona, rysującego pastelami tajemniczą Druidkę, spowitą w złote szaty oraz Williama Blake’a – angielskiego mistyka, poszukującego Sacrum poprzez ucieczkę w malarstwo i literaturę.
Artystka umieszcza swoje prace pomiędzy metaforą człowieczeństwa ,a metaforą Stworzenia, posługując się sugestywnym wydobyciem postaci ludzkiej z czeluści ciemnego tła i nadaniem jej nowego kształtu. Operuje wibrującymi ,nasyconymi barwami aby zaintrygować i przyciągnąć widza , wzbudzić jego ciekawość. Wydobywa z cienia dawne symbole i nadaje im kolejne znaczenia ,tworząc nowoczesne ,pełne ekspresji ujęcie ludzkiego ciała.
Kobieta w centrum prac Minge, niczym Urizen- Stwórca na słynnej akwaforcie Blake’a , kreuje nowy mit o stworzeniu świata: wysublimowanego i pełnego delikatności. Tutaj każdy gest niesie obietnicę, każde skinienie dłoni jest nadaniem nowego znaczenia.
Pozostając na subtelniej granicy pomiędzy symbolizmem, a surrealizmem, Ewa Minge tworzy obrazy ze snu ,z opowieści o losie człowieka, pełnym metafor. Zapewnia nas, że każda ludzka walka z materią ,przeznaczeniem, a nawet ze słabościami, rodzi piękno.
Joanna Kalinowska historyk sztuki