Zdzisław Beksiński swoje malarskie wizje przedstawiał na płycie pilśniowej. Z początku korzystał z tego podłoża, ponieważ tak było taniej, a potem już z przyzwyczajenia. Atutem tejże powierzchni było również to, iż jest gładka, co umożliwiało malowanie techniką, która nie pozostawia śladów pędzla, co szczególnie w okresie fantastycznym miało duże znaczenie. Charakterystycznym dla niego zachowaniem, niemalże obsesyjnym, była dbałość o solidność swojej pracy. Pilnował aby farba się nie łuszczyła, by stosować trwałe pigmenty, by sztywna oprawa zapewniała obrazom długowieczność. Zdzisław Beksiński mianowany jest mistrzem malarskiej technologii, ponieważ jego obrazy są wykonane niezwykle precyzyjnie i trwale. Fascynacja dziełami starych mistrzów nie wywodziła się tylko z ich solidnej techniki, ale również z mrocznego lśnienia werniksu. Fascynowało go wymęczenie obrazu, co daje mu dodatkową wartość, która zauważalna jest dopiero po dłuższym obcowaniu z obrazem. Natomiast nigdy nie przepadał za wirtuozerią i lekkością dzieł.